Jolanda Paardekam is misschien wel het beste bewijs van de doelstelling van Rotterdamse Sporticonen. Sporthelden van de stad als voorbeeld voor volgende generaties. De stichting met ANBI-status klopte in 2016 aan bij de tafeltennisster met de vraag of ze een van de eerste twaalf iconen van de stad wilde worden.
De Rotterdamse reageerde even verbaasd als verheugd. Paardekam kon zich niets bij de stautsu van sporticoon van haar stad voorstellen. Paralympisch kampioen tafeltennis van Barcelona 1992 en na de standaard huldiging met koffie en bloemen feitelijk bedankt en door de achterdeur regelrecht naar de vergetelheid.
Nooit werd Paardekam gevraagd om een boegbeeld te worden voor kinderen met een beperking en werd zo een pagina in de geschiedenisboeken. Totdat Rotterdamse Sporticonen een nieuw hoofdstuk toevoegde. Jolanda Paardekam kreeg een evenement met haar naam voor kinderen met een beperking en werd in Rotterdam opeens weer gezien.
Ambassadeur van het NK paratafeltennis, onderdeel van de tentoonstelling powervrouwen en tal van andere eerbetonen. Het magazine Dwarslesie wist de Rotterdamse opeens ook te vinden. In het laatste nummer prijkt de winnares van Paralympisch goud opeens op de cover. Met trots en terecht. Maar 28 jaar na Barcelona is laat. Heel laat, maar gelukkig nooit te laat.